به گزارش فانوس دریا از عصر ایران، سال‌ها زحمت کشید تا اینجا شکل بگیرد. برای همه موزه مردم‌شناسی است و برای او خاطرات یک عمر دریانوردی. تلاش کرد تا در نبود ناخداهای کنگ، خاطره دریانوردانی را زنده نگه دارد که به گفته خودش مثل آن‌ها را کسی نخواهد دید. همان‌هایی که حالا عکس‌هایشان در این تابلو جاودانه شده‌است.
نامش محمد ابراهیم علیه است اما او را ناخدا ابراهیمی صدا می‌زدند. نسلی از ناخداهای بندر کنگ که دیگر نیستند و او یکی از آخرین‌ها بود. بود، چون حالا او هم باید به عکسی در این قاب بپیوندد که همیشه در موزه اختصاصی خودش، نگاه‌هاشان می‌کرد؛ تحصین‌شان می‌کرد و با دیدن‌شان آرام می‌گرفت.
بندر کنگ، یکی از مشهورترین بنادر دریانوردی ایران است. شاید بیش از یک قرن، بهترین دریانوردان خلیج فارس، بندر کنگی بودند. آن‌ها سوار بر لنچ‌های بادبانی، دریاهای بزرگی را پیموده‌اند و آبرو و حیثیت کنگ بودند. ناخدا ابراهیمی یکی از آن‌ها بود و تا روز مرگ میراث دار‌شان باقی ماند. هم او که نصف آب‌های شرق جهان را رفت.
ناخدا ابراهیمی، وقتی ناخدا شد هنوز لنچ‌ها بادبانی بودند. او ناخدای یکی از همین لنچ‌ها بود. بادبان‌ها افراشته می‌شدند و لنچ را به دست باد می‌سپردند. هم ناخدای لنچ بود و هم ناخدای باد. آن زمان بندر لنچ‌های کنگ شکل دیگری داشت. تا چشم کار می‌کرد دکل‌های بادبان‌ها بود که بالا رفته بود. نه مثل حالا که لنچ‌ها با موتورخانه‌ها و این دودکش‌ها که جای دکل‌ها را گرفته‌اند و دود‌های سیاه از آن‌ها بیرون می‌آید حرکت می‌کنند. ناخدا ابراهیمی همیشه با خاطره همان لنچ‌ها دل‌خوش بود که این‌طور عکس تک‌تک‌شان را بر دیوارها آویخته است.
برای دریانوردی از این نقشه استفاده می‌کردند. دریانوردان پیش از او تلاش کرده بودند تا جزئیاتی را که در سفرها دیده‌اند را روی کاغذ بیاورند. آن‌ها بر اساس ساعت و حرکت لنچ تشخیص می‌دادند چه زمانی به کجا می‌رسند و حالا کجا هستند. دریانوردی کار بسیار سخت‌تری بود و ناخداهایی مثل ناخدا ابراهیمی، سال‌ها این‌طور در دریا سفر کرده‌اند. این نقشه یکی از قدیمی‌ترین نقشه‌های دریانوردی بود که حالا تبدیل به یک تصویر موزه‌ای در موزه اختصاصی ناخدا ابراهیمی شده‌است.
تمام خاطرات او از دریانوردان قدیمی بندر کنگ این‌جاست. یک به یک به دیوار زده شدند و بخشی از موزه خانگی ناخدا ابراهیمی را شکل داده‌اند. تمام لحظات تلخ و شیرین او با ناخداهای قدیمی را می‌شود لابلای این عکس‌های موزه‌ای تماشا کرد.
ناخدای چنین لنچی بود. لنچی که سه دکل داشت و با آن به سرزمین‌های خیلی دور سفر کرد. حالا ماکتی که از آن لنچ ساخته شده در موزه‌اش نگهداری می‌شود. در ساخت آن به کوچکترین جزئیات هم توجه شده‌است.
همین موزه کوچکش حالا نوید بخش جوانانی شده که می‌خواهند لنچ بادبانی را دوباره در خلیج فارس به حرکت درآورند. همین‌کار را هم کرده‌اند و پس از ۷۰ سال با راهنمایی‌های ناخداهایی مثل ناخدا ابراهیمی، دوباره لنچ بادبانی در خلیج فارس به حرکت درآمده‌است.
ناخداهای قدیمی در کنگ کم نبودند. آوازه شهرتشان در سرتاسر بنادر تجاری آن دوران پیچیده بود. عبدالرحمان بابو یکی از آن‌هاست که خودش می‌گوید روی کشتی آنجلیکا کار کرده‌است. همان کشتی که درباره‌اش افسانه‌ها گفته‌اند. او فهرست ناخدای کنگ را هم دارد. می‌‌داند هرکدام کجا از دنیا رفته‌اند. حالا وقت آن رسیده که اسم ناخدا ابراهیمی هم در این فهرست نوشته شود.
